ชัยวัฒน์ รัตนะ : สองมือวีลแชร์บนเส้นทางความฝัน
บีม - ชัยวัฒน์ รัตนะ นักกีฬาวีลแชร์เรซซิ่งสังกัดบริดจสโตน คือหนึ่งคนที่เคยรู้สึกท้อ และตั้งคำถามกับตัวเองบนเส้นทางแห่งความฝัน
มือสองข้างที่ผลักดันความฝันของ ชัยวัฒน์ รัตนะ นักกีฬาวีลแชร์เรซซิ่งพาราทีมชาติไทย กำลังทำงานอย่างแข็งขันตั้งแต่เช้าจรดเย็น ภายในสนามกีฬากลางมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี
สำหรับกีฬาวีลแชร์เรซซิ่ง หัวใจของมันไม่ต่างจากกีฬากรีฑาทั่วๆไป โน่นเป็นการแข่งขันชิงชัย เพื่อเป็นเจ้าที่ความเร็วบนสนามแข่ง อย่างเดียวที่ไม่เหมือนกัน เป็นอวัยวะใช้งานภายในร่างกาย ที่เปลี่ยนแปลงจากขาเป็นแขน
การให้ความเอาใจใส่ต่อการเสริมสร้างร่างกายตอนบน ก็เลยเป็นความผิดแผกแตกต่างและก็เอกลักษณ์ของกีฬาวีลแชร์เรซซิ่ง เนื่องจากธรรมชาติของคน มิได้ใช้แขนเป็นหลักสำหรับในการเขยื้อน การเสริมสร้างความแข็งแกร่ง เพื่อเติมเต็มส่วนที่ขาด ก็เลยเป็นแถวคิดหลักในทุกการฝึกฝนของชัยวัฒน์ รัตนะ
“วีลแชร์เรซซิ่ง พวกเราจำเป็นต้องให้ความใส่ใจสำหรับในการสร้างความคงทน ความแข็งแรง รวมทั้งความเร็ว สามสิ่งนี้มันจำต้องผสานกันให้พอดี” ร้อยตำรวจโท ภูเขาไม่รพี ไกรนรา หัวหน้าครูฝึกกลุ่มกรีฑาผู้ทุพพลภาพทางสมองกลุ่มชาติไทย เอ๋ยถึงต้นแบบการฝึกหัดของชัยวัฒน์ รัตนะ
“วันจันทร์ วันอังคาร น้องบีมฝึกหัดปั่นวีลแชร์ที่มีระยะทางมากมาย ตัวอย่างเช่น ปั่น 20 รอบ ถัดไปเป็นการปั่นจับเวลา เพื่อสร้างเสริมระบบหายใจ ส่วนตอนวันพฤหัสบดี วันศุกร์ วันเสาร์ พวกเราให้ความใส่ใจสำหรับการสร้างเวทเทรนนิ่ง โดยจะมีการเพิ่มเข้าไปในช่วงเวลาเย็น เพื่อทำให้กล้ามแขน หรือผูกกล้ามท้องแข็งแรงอยู่ตลอด”
นักกีฬาจำพวกอื่น บางทีอาจซ้อมเพียงแค่ 2 ครั้ง หรือ 3 ครั้งต่อวัน เพื่อรักษาความรู้ความเข้าใจ และก็สภาพร่างกายให้แข็งแรงก่อนที่จะมีการชิงชัย แม้กระนั้นสำหรับ ชัยวัฒน์ รัตนะด้านในระยะหนึ่งอาทิตย์ ควรจะมีอย่างต่ำหนึ่งวัน ที่เขาลงฝึก 4 ครั้งข้างในวันเดียว
เสียงเขยื้อนของล้อวีลแชร์ ดังขึ้นทั้งวันในสนามกีฬากึ่งกลางมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี
ชัยวัฒน์ รัตนะปั่นวีลแชร์ 3 ครั้ง ในตอนเช้า บ่าย และก็ เย็น ก่อนเข้ายิมเพื่อทำเวตเทรนนิ่งในเวลาค่ำ
“จำนวนมากฝึกซ้อมเวลาเช้าจะหนักขอรับ ตามโปรแกรมของผู้ฝึกสอน มันก็เมื่อยล้า บางครั้งบางคราวล้าตลอดวัน ตั้งแต่เช้าวันนี้ จนกระทั่งวันพรุ่งก็ยังไม่หาย” ชัยวัฒน์ รัตนะเอ๋ยถึงความรู้สึกข้างหลังการฝึกหัดแท้จริงจังกว่านักกีฬาทั่วๆไป
“ตอนต้นที่มาเข้าแคมป์ ผมมีลักษณะอาการปวดที่แขนมากมาย แต่ว่าในตอนนี้ผมเข้าแคมป์ฝึกหัดมาสักระยะ ผมยังมีความอ่อนล้า แต่ว่าไม่ปวดแล้ว พักสัก 2-3 ชั่วโมง ภาวะแขนของผมดีแล้วขึ้น”
การฝึกหัดแท้จริงจัง แล้วก็แทบจะไม่ว่างให้พักผ่อน สร้างความเหนื่อยอ่อนล้าให้แก่ร่างกายชัยวัฒน์ โดยไม่เว้นทุกๆวัน ถ้าเกิดแม้กระนั้นสิ่งที่ทดแทนเขามาในตอนปลาย เป็นการบรรลุผลอันยิ่งใหญ่ที่ตัวเขาเองไม่เคยแม้กระทั้งจะฝัน
ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี ข้างหลังร่วมกลุ่มนักกีฬาวีลแชร์เรซซิ่งกลุ่มชาติไทย ชัยวัฒน์ รัตนะบรรลุเป้าหมายคว้าเหรียญทองวีลแชร์เรซซิ่ง จากการแข่งขันชิงชัยกีฬาเอเชี่ยนพาราเกมส์ เมื่อปีที่ล่วงเลยไป มันเป็นการบรรลุผลที่ทดแทนการฝึกฝนอย่างมากของ ชัยวัฒน์ รัตนะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
การฝึกฝนอย่างมากตลอดอาทิตย์ ย่อมสร้างความแข็งแรง รวมทั้งความคงทน แก่สภาพร่างกายของ ชัยวัฒน์ รัตนะก่อนที่จะมีการลงแข่งขันจริงบนทางวิ่ง แม้กระนั้นมือสองข้างของชัยวัฒน์ รัตนะไม่ใช่เหล็กกล้า ที่จะยิ่งตียิ่งอดทนโดยไม่มีความระบม
หนึ่งกลเม็ดสำคัญที่ทำให้ ชัยวัฒน์ รัตนะยังคงใช้มือสองข้างสนับสนุนตนเองบนทางความฝัน โดยไม่หลุดจากทางวิ่งกระทั่งแหกโค้งออกไปข้างถนน เป็นโปรแกรมการพักผ่อนหย่อนใจที่ถูกจัดแบ่งอย่างตรงเวลา แล้วก็มากมายพอเพียงที่จะบรรเทาชัยวัฒน์ ภายหลังจากความเหน็ดเหนื่อยสำหรับการปั่นวีลแชร์ เรซซิ่ง
ทุกๆวันพุธของโปรแกรมการฝึกหัด ในแต่ละอาทิตย์ ชัยวัฒน์ รัตนะ จะเข้าหลักสูตรวารีบำบัดรักษา หรือการดูแลและรักษาสภาพร่างกายโดยการแช่น้ำ เพื่อเป็นการผ่อนคลายของกล้ามเนื้อแขน รวมทั้งลำตัว จากการทำงานหนักตลอดอาทิตย์
“ผูกกล้ามที่มันตึงมากมาย ก็ราวกับยางสักเส้นที่กำลังรัดตัว พวกเราควรมีการคลายเครียดมันออก วารีบำบัดรักษาได้แก่การใช้น้ำบำบัดรักษา แล้วก็ฟื้นฟูร่างกายของเขาให้กลับมาธรรมดาอีกที” ร้อยตำรวจโท ภูเขาไม่รพี ไกรนรา เอ่ยถึงกรรมวิธีใช้วารีบรรเทา
“พวกเราให้น้องบีมลงไปแช่น้ำในสระว่ายน้ำเด็ก ที่มีความลึกเพียงแต่ 70 ซม. เขาจะสามารถว่ายได้ เดินได้ บรรเทาได้ด้วยตัวเอง แม้ว่าจะมีความจำกัดทางร่างกาย”
“รู้สึกบรรเทาครับผม ผมไม่เครียด มิได้คิดอะไร ปล่อยตัวปล่อยใจให้สบาย รู้สึกไปกับน้ำเย็นที่ผ่านตัวเราไป”
การคลายเครียดทางร่างกายนั้นมีความหมาย แต่ว่าถ้าปล่อยทิ้งการคลายเครียดทาง TS911 พนันกีฬาออนไลน์ และ คาสิโนออนไลน์ และก็จิตใจ ชัยวัฒน์ รัตนะบางทีอาจเดินบนทางที่ความฝัน มาได้ไม่ไกลเหมือนดั่งทุกๆวันนี้
ยามพระอาทิตย์ลับฟ้า เพลงดังขึ้นจากหอพักนักกีฬาแห่งหนึ่ง มันเป็นเสียงที่เล่นเพลงจากกีตาร์คู่ใจของชัยวัฒน์ รัตนะ ตอนที่เว้นว่างจากการฝึกฝน เพลงที่เขากำลังขับร้องผ่านมือสองข้าง ที่เคยเขยื้อนวงล้อวีลแชร์อย่างมากถ่วงในเวลาเช้า
เปลี่ยนแปลงเป็นการขยับเขยื้อนที่แผ่วเบา บนเส้นหกสายของกีตาร์ ไปตามอารมณ์ที่บรรเทา รวมทั้งปลดปล่อยหัวใจให้ไกลห่างจากความเคร่งเครียดที่สะสมมาทั้งวัน
มือสองข้างของชัยวัฒน์ รัตนะสนับสนุนความฝันของตนเอง ในฐานะนักกีฬาวีลแชร์เรซซิ่งกลุ่มชาติไทย มาเป็นระยะเวลากว่าหนึ่งปีแล้ว ทุกวี่ทุกวัน ทุกอาทิตย์ ของการฝึกฝน ชัยวัฒน์ขึ้นนั่งบนรถยนต์วีลแชร์ พร้อมด้วยแนวความคิดสำคัญที่อยู่ในทุกการฝึกหัด โน่นเป็น “ความมุ่งมั่น”
“เดี๋ยวนี้ ถ้าเกิดผมให้แต้มตนเองเต็มเปี่ยม ผมมีความคิดว่าผมตั้งมั่นสำหรับเพื่อการฝึกซ้อม 99.9 เปอร์เซ็นต์ เนื่องจากว่าเวลาผมอ่อนแรง ผมยังคงรู้สึกท้อ ผมยังคงคิดจะยอมแพ้ ผมยังมีความคิดว่า ผมสามารถตั้งมั่นฝึกได้มากกว่านี้ ฝึกหนักกว่านี้ได้อีก”
เหรียญทองวีลแชร์เรซซิ่ง จากการประลองกีฬาเอเชี่ยนพาราเกมส์ เมื่อปีให้หลัง เป็นการบรรลุเป้าหมายแรกบนทางที่ความฝันของ ชัยวัฒน์ รัตนะแม้กระนั้นในการแข่ง “พาราลิมปิก เกมส์” สำนักงานชิงชัยครั้งต่อในปี 2020 ชัยวัฒน์ทราบว่า ทางที่รออยู่จะไม่ง่ายราวกับที่เคยผ่านมา แล้วก็เขาจำเป็นต้องทุ่มเทเต็มเปี่ยมเพียงแค่นั้น เพื่อคว้าเหรียญทองมาครอบครองให้ได้ตามวัตถุประสงค์
นอกจากมือของชัยวัฒน์ รัตนะที่ยังคงหมุนล้อวีลแชร์บนทางที่ความฝัน ยังมีอีกหลายมือสำคัญที่รอสนับสนุนเขาจากเบื้องหน้าเบื้องหลัง ไม่ว่าจะเป็นมือของ ร้อยตำรวจโท ภูเขาไม่รพี ไกรนรา ครูฝึกที่ใกล้เคียงเขามาตั้งแต่วันแรก
รวมทั้งมือของสังกัดเดิมอย่าง “บริดจสโตน” (Bridgestone) หัวหน้าด้านการสร้างยางรถยนต์ ที่มอบโอกาสให้แก่ ชัยวัฒน์ รัตนะเข้ามาดำเนินงานเป็น พนักงานประจำ ข้างหลังมองเห็นจุดสำคัญของนักกีฬาพารากลุ่มชาติไทย ตลอดจนสัมพันธ์กีฬาคนไม่สมประกอบที่เมืองไทย แล้วก็มูลนิธิคณะกรรมการพาราลิมปิกที่เมืองไทย ที่ให้การส่งเสริมโดยตลอด
